“Wat is er dan zo eng aan de wereld? Aan de maatschappij?” vraagt ze me. Diep in me hoor ik: De wereld is een enge plek, daar vinden ze altijd iets van me. Als ik echt mezelf ben, dan ‘moeten ze me niet meer’. Zo, die zag ik niet aankomen! Ik dacht dat ik tegenwoordig (bijna) helemaal oké was met mezelf, maar kennelijk zat er nog een laagje om af te pellen. Kennelijk blijven er altijd laagjes over, hoe hard je ook aan jezelf hebt gewerkt. Maar dat is ook goed, hoe menselijk zou ik nog zijn als ook ik niet mijn onzekerheden af en toe nog had? Als mens zijn we biologisch geprogrammeerd om erbij te willen horen, dus is het heel normaal dat we aardig en leuk gevonden willen worden.
Waarom niet nu?
Ik ben een kei in ideeën bedenken. Fantastische plannen. Soms gedurfd, soms creatief, soms gewoon lekker veilig. Maar sowieso dansen er altijd wel wat ideeën en plannen door mijn hoofd (ja, ze dansen, ik heb een levendig hoofd 😉). Nu blijk ik alleen soms ook een kei in uitstellen. Soms omdat het idee nog niet helemaal ‘af’ is. Soms omdat ik iemands mening vraag en die ook nog eens voor waar aanneem. Soms omdat het nog niet voelt als het moment. Maar meestal omdat ik het te eng vind, te spannend.
En dat heb ik met veel van de lezers van mijn berichten gemeen.Verder lezen →
Ik wist niet dat ik het in me had!
“Welke blokkades heb je nog? Wat staat je nog in de weg om jouw doelen te bereiken?” Ik ben op het Be Epic Event van Monica Job en zij stelt deze vraag. Ik schrijf ijverig op: Mijn straalangst. Ik kreeg de laatste tijd meerdere gouden kansen aangeboden en wat deed ik? Uitstellen. Excuses verzinnen (‘Ja maar eerst moet ik…’). Ja, ik heb soms wat faalangst, maar mijn straalangst is vele malen groter.
“Ben je er klaar voor om dit voorgoed achter je te laten?” ‘Ja!’ zegt mijn hart, ‘Dat ligt eraan’ zegt mijn hoofd. En dan komt de pijl tevoorschijn. ‘Zie je, die pijl!’ zegt mijn hoofd ‘veel te eng!’
“Deze pijl staat voor alles wat je tegenhoudt. Straks zet je hem hier, op dit gevoelige plekje op je hals. Deze dames begeleiden je hierbij. Ben jij klaar om je blokkades te doorbreken?”Verder lezen →
Angst
Hoe vaak ben jij nog bang om je te laten zien? Om door te pakken? Om écht te gaan staan voor jezelf, jouw verhaal, jouw droom? Je zou misschien denken, met alle dingen die je van mij voorbij ziet komen, in mijn blog en op social media, dat ik niet geen angst ken. Maar geloof me, ook ik ben af en toe nog als de dood! Bijvoorbeeld voor mijn nieuwe droom. Vrouwen helpen bij wie er een verhaal in hun hart brandt. Een verhaal dat eruit wil, eruit moet zelfs. Een helend en transformerend verhaal, waarin ze zichzelf en de wereld laten zien hoe sterk ze eruit gekomen zijn. Ik voel, diep in mijn hart dat ik het kan, maar dan komt mijn hoofd er weer tussen. Wie ben ik omdat te denken? Zijn er wel voldoende vrouwen die dit met mij aan zouden willen gaan? Hoe ga ik mijn inkomen regelen, zo tussen mijn vorige droom en deze, veel grotere, veel echtere, droom in? Ga ik er überhaupt wel voldoende mee verdienen?
Het antwoord zit in mijn hart
Rauwe Randjes
Ik hou van de rauwe randjes van mensen, van de niet gepolijste versie. Ik heb het zelfs in muziek. De zanger die misschien niet alle noten perfect pakt, maar mij wel de emotie laat voelen. Die raakt mij. De songs met constante autotune of de zangeressen die iedere hoge noot precies raken, maar geen enkele emotie in hun stem hebben, doen mij helemaal niets. Daarom heb ik ook altijd meer met singer-songwriters en met rock gehad dan met radio 538 pop. Maar goed, ik dwaal af 😊. (over muziek kan ik uren praten of schrijven, dus laten we dat maar niet doen).
Perfectionist
Ben jij wie je wilde worden?
Als kind wilde ik van alles worden, behalve iets saais. Ik wilde mode ontwerpen, zingen, toneelspelen, staan op een podium, of schrijven. Alles wat ik bedacht had een creatieve noot en zette mij in de spotlight. Niets was doorsnee (niet dat daar iets mis mee is natuurlijk!).
Als tiener wilde ik vooral schrijven. Ik wilde wel bij de schoolkrant, maar ik durfde niet. Zou ik wel goed genoeg zijn? Zou ik er wel tussen passen? Zou niemand mij belachelijk maken? Toen ik een opleiding moest gaan kiezen, wilde ik ‘Tekstschrijven’ gaan doen, maar dat was in Diemen, vlakbij het grote, spannende Amsterdam en ver bij mijn moeder vandaan. Bovendien zei iedereen dat er toch niet tussen te komen was in die wereld. Dus ik ging niet, schreef me niet eens in.Verder lezen →
Hoe zit het met jouw me-time?
Ik wilde vandaag heel ergens anders over schrijven, maar zoals dat gaat als je me-time neemt, kwam er allerlei nieuws in me op tijdens mijn fijne wandeling en de tijd die ik nam om de verbinding te zoeken met mijzelf. En juist daarin zit ook wat ik met jullie wil delen.
Ruimte creëren
Het schiet er zo makkelijk bij in, tijd voor jezelf nemen. Je kinderen hebben je nodig, je huis is een zooitje, de was stapelt zich op, je business of werk roept… Maar als je wilt schrijven, als je wilt creëren, of als je wilt weten welke kant je op wilt, is het essentieel om tijd te nemen om je te verbinden met jezelf, met je dromen.Verder lezen →
Wie vertegenwoordig jij?
Van het weekend op ons buurtfeest sprak ik een buurman die vertegenwoordiger is. Zoals me wel vaker opvalt bij vertegenwoordigers, kwam zijn ‘pitch’ er moeiteloos uit. Wij waren totaal niet zijn doelgroep, maar toch vertelde hij geanimeerd wat hij aan de man bracht, wat de voordelen ervan waren en waarom mensen dus juist zijn product moesten hebben. Het is maar goed dat ik geen cafetaria heb, want hij had me al bij ‘duurzaam’ 😉.
Moeiteloos verkopen
Vertegenwoordigers vertellen met zo veel gemak wat ze verkopen. Daar zouden wij als ondernemers nog heel veel van kunnen leren. Want wij hebben ook wel degelijk wat te verkopen, maar vaak komt het er maar wat hortend en stotend uit.Verder lezen →
Mijn grote waarom
Gisteren keek ik een webinar waarin de host het had over jouw grote waarom, de waarom die nog onder je waarom zit. Want je waarom is misschien wel ‘Genoeg geld verdienen om lekker te kunnen leven’, of ‘Doen wat ik leuk vind’, maar daaronder zit vaak een veel grotere waarom.
Als ik naar mezelf kijk, is natuurlijk geld verdienen een reden. Zeker niet de grootste, hoewel het wel belangrijk zou moeten zijn. (Ai, ik schrik hier zelf van mijn woordkeuze, maar ik laat hem wel staan) Het doen wat ik leuk vind ook en natuurlijk het mensen helpen beter te leren schrijven. Maar de waarom die daaronder zit is zoveel groter en zoveel mooier!
Wat wil ik écht?
Boeit me nikssss
“Boeit me nikssss” slist onze jongste tegen ons als iets hem niet interesseert. Het betekent: ‘Einde discussie’. Het boeit hem niet en daarmee basta! Als je kind het tegen je zegt, kan het best wat irritant zijn, maar als ondernemer zouden we dit veel vaker moeten denken. Wat ons bijvoorbeeld niet zou moeten boeien, is de mening van iedereen die niet onze ideale klant is.